Monday, 29 June 2015

  1. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ  Σ’ ΑΥΤΗ!


Για την αντιμετώπιση της κρίσης που εκδηλώθηκε το 2009 έσπευσαν να μας «βοηθήσουν» και μάλιστα με μεγάλη προθυμία οι ευρωπαίοι εταίροι μας. Η πρεμούρα να μας βοηθήσουν των Γερμανών, αλλά και των άλλων μεγαλοεταίρων οφείλεται στο ότι είχαν φορτωθεί πολλά ελληνικά ομόλογα και ήθελαν να ελέγχουν την κατάσταση   για να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους αλλά  και να βγάζουν στη ζούλα και κάποια κέρδη σπεκουλάροντας με τα ελληνικά ομόλογα. Κάλεσαν μάλιστα και το Δ.Ν.Τ., ως ένα εξειδικευμένο ληστή, που θα παρείχε τη ν τεχνογνωσία  για το πώς θα μπορούσαν να μας φορτώσουν με επιπλέον χρέος και θα φρόντιζε και για την εξουδετέρωση των αντιδράσεών μας. Το σχέδιο πέτυχε με πρόθυμο επίκουρο στο εσωτερικό τα χρεοκοπημένα κόμματα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ,αλλά και με ειδικά επιμορφωτικά σεμινάρια για την υπεράσπιση των ενεργειών τους.
Το πρόγραμμα «διάσωσης» που εφαρμόστηκε είχε αποτύχει  σε όλες τις χώρες όπου εφαρμόστηκε, κάτι που το ξέρανε οι πάντες , συμπεριλαμβανομένου και του Δ.Ν.Τ. που το εισηγήθηκε.
Έτσι συνέβησαν τα εξής: Διέλυσαν  τον κρατικό μηχανισμό απολύοντας τους περισσότερους γιατρούς με το αιτιολογικό ότι ήταν υψηλόμισθοι και τις νοσοκόμες με τη δικαιολογία ότι ήταν πάρα πολλές και τα νοσοκομεία δεν τις χρειάζονταν. Στις εφορίες απέλυσε όλους τους πανεπιστημιακού επιπέδου φοροεισπράκτορες με το αιτιολογικό ότι ήταν υψηλόμισθοι και στην εκπαίδευση εκτός της μεγάλης συρρίκνωσης των μισθών απέλυσε χωρίς αξιολόγηση τα  2/3 των δασκάλων και καθηγητών. Τα μέτρα αυτά μαζί με τις επεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας που επέβαλε η Τρόϊκα στην Ελλάδα και τα εφάρμοσαν με ενθουσιασμό και κατά γράμμα τα τότε κυβερνώντα κόμματα Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό της χώρας προκαλώντας μια χωρίς προηγούμενο συρρίκνωση της οικονομίας  με ανεργία που ξεπέρασε το 25% και στους νέους πάνω από 50%, με τη φτωχοποίηση μια μεγάλης μερίδα των μεσαίων στρωμάτων  και την ουσιαστική διάλυση του κράτους  με τα νοσοκομεία για παράδειγμα να σταματήσουν να παρέχουν τη στοιχειώδη περίθαλψη στους πολίτες και  να νεκρωθεί ο μηχανισμός είσπραξης φόρων και δίωξης φοροφυγάδων.  Όμως η εξυγίανση που δήθεν θα έφερναν αυτά τα μέτρα δεν έγινε ποτέ και το χρέος της χώρας αντί να μειωθεί εκτινάχτηκα προς τα πάνω ανεβαίνοντας από περίπου 130% ΤΟΥ ΑΕΠ όταν εκδηλώθηκε η κρίση στο  180% του Α.Ε.Π. στα τέλη του 2014, ενώ τα ελλείμματα παρά τις στατιστικές αλχημείες των κυβερνήσεων δε μειώθηκαν ούτε αυτά!  Ταυτόχρονα σε αγαστή συμφωνία με την Τρόικα ναρκοθέτησαν την οικονομία ούτως ώστε να δυσκολευτεί η επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν φανερό πλέον ότι ήταν προ των θυρών, , στις προσπάθειές της να αντικρούσει τα σχέδιά τους και να διορθώσει ότι μπορεί από τα ερείπια της οικονομίας . Κύριος αρωγός  σ ‘αυτό το έργο κατέληξε να είναι ο Ντράγκι της Ε.Κ.Τ.  που με διάφορες αίολες δικαιολογίες αρνείται να παράσχει χρηματοδότηση που  δικαιωματικά απαιτεί η Ελλάδα, αρνείται ακόμα καινα μας καταβάλει χρήματα που μας οφείλει.
Έτσι έξη μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση σφυροκοπείται συνέχεια από τη Γερμανία της Μέρκελ  την IMF της Λαγκάρντ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς των οποίων οι επικεφαλής φοβούνται να βοηθήσουν την Ελλάδα  για να μη φάνε κλωτσιά από την πανίσχυρη Γερμανία. Παρά ταύτα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει  με χίλιες δυσκολίες μπορεί να επιδείξει αξιόλογο έργο στο διάστημα που κυβερνά. Επαναπροσέλαβε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας ενώ σταδιακά προσλαμβάνει  εκπαιδευτικούς για τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Έλαβε μια σειρά από κοινωνικά μέτρα για να  ανακουφίσει αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Σταδιακά επαναστελεχώνει τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς για να  μη χάνονται οι φόροι, ενώ η δίωξη του οικονομικού εγκλήματος λειτουργεί ικανοποιητικά. Ταυτόχρονα τα δικαστήρια έχουν ακυρώσει μια σειρά από μειώσεις μισθών και συντάξεων που επέβαλε η Τρόικα ως αντισυνταγματικές. Στη Βουλή λειτουργεί μια επιτροπή από έλληνες και ξένους ειδικούς που  εξετάζουν τη νομιμότητα του χρέους της Ελλάδας  Ήδη η επιτροπή εξέδωσε ένα προκαταρκτικό πόρισμα πολύ ενδιαφέρον που μεταξύ άλλων συμπεραίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους συνομολογήθηκε με όρους που αντίκεινται στη συνταγματική νομιμότητα.
Η κυβέρνηση  κατέβαλε προσπάθειες για να πείσει τους εταίρους και το Δ.Ν.Τ. αποδεχόμενη τις οικονομικές αξιώσεις των δανειστών για τα δάνειά τους, τηρώντας όμως απαγορευτικό για μέτρα αντιλαϊκού χαρακτήρα και μέτρα που θα επιδεινώσουν την ύφεση, αντιπροτείνοντας ισοδύναμα μέτρα αντί αυτών που μετ’ επιτάσεως προτείνουν οι Τροϊκανοί. ΟΙ εταίροι όμως δεν τα δέχονται και επιμένουν στις δικές τους καταστροφικές προτάσεις, προφανώς θέλοντας να ταπεινώσουν την κυβέρνηση και να επιφέρουν την κατάρρευση της.    Η κυβέρνηση σήμερα βρίσκεται  πλέον σε οικονομικό αδιέξοδο και  με δεδομένο ότι έχει ορισμένες απαγορευτικές  δεσμεύσεις προς τον ελληνικό λαό  καταφεύγει σε δημοψήφισμα με το ερώτημα αν ο λαός θέλει να εφαρμοστούν τα καταστροφικά μέτρα που προτείνουν οι Τροϊκανοί.  Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι όποια και να είναι η ετυμηγορία  του λαού η κυβέρνηση θα τη σεβαστεί!
 Ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ουσιατικά θα δίνει εξουσιοδότηση εν λευκώ για το χειρισμό της κρίσης. Κατά τη γνώμη μου η μόνη βιώσιμοι λύση για τους έλληνες είναι η χρεοκοπία. Τα υπέρ και  οι παρενέργειές αυτής της ενέργειας περιγράφονται αρκετά γλαφυρά στο ακόλουθο άρθρο των Financial Times του Λονδίνου  (http://agonaskritis.gr/%CE%B7-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-ft-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork  )
Εκεί βρισκόμαστε σήμερα!

ΝΙΚΟΣ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ

Κάρυστος  29 Ιουνίου 2015

Friday, 15 August 2014

The Ascent of Money
I just finished reading “The Ascent of Money. A Financial History of the World”  by Niall Ferguson of Harvard.
It is a sizable work that provides a rough presentation of the subject described by the title. While it may be useful as a first introduction to the subject, it lacks the element of search in depth that could have made it unique in its kind. 
I cannot judge if this is done on purpose but this lack of depth allows the author to get scot free for an unpardonable side stepping or cover up. I am talking of the unbridled increase in consumer debt in the U.S.A. over the past forty years, which is attributed by the author only to the abolition of the gold backing of the dollar.
The author attributes this increase in debt only to the fact that bank credit was available and nowhere in the book does he mention the fact that in the span of time since the abolition of the tie up of the dollar to gold, the great mass of borrowers, the so called consumers, composed primarily of working people and the middle class, had an unprecedented reduction in their real income.

 It is rather strange that he does not see that the decision to decouple the dollar from gold  is part of the great neoconservative scheme to reduce wages and demolish all barriers to the activities of the great financiers. Over the past forty years the great mass of the working people and the middle class suffered huge losses in their real income. In their effort to live the “American Dream”, these people turned to credit and the banking system was now ready in every way to provide unlimited credit.
So there resulted a situation where what was previously earned as income is now an increase in debt. The devastating negative effects of this development are seen in the current protracted stagnation. 

Sunday, 6 April 2014

La Crise Actuele



LA CRISE ACTUELE

1. Plusieurs théories circulent sur les causes de la crise actuelle.
Les principales causes citées sont les deux suivantes:
. L'un, que la crise est le résultat de l’expansion de crédit bancaire sans limites.
. L’autre, que la crise est le résultat de l’augmentation du déficit budgétaire.
Alors que ni l'une, ni l'autre  ne peu pas être la cause véritable de la crise, à moins qu’on suppose que la population a toute à coup perdu son sens de parcimonie, commençant à emprunter sans cesse. Ou que l'état subitement est devenue super galant et il a commencé à distribuer de l'argent à tout le monde.
2. En réalité la vraie cause est quelque chose dont les cercles économiques dominants ne veulent pas parler. C'est la violente manière dont ils ont choisi d'effectuer la globalisation. Un choix des cycles financiers dominants qui ont décidé de faire des investissements massifs dans les pays en voie de développement.
Cette globalisation sans règles, d’un jour a l’autre, a causé un transfer gigantesque et soudain  de la base industrielle de l’Europe et des Etats Unis vers les pays en voie de développement,  et surtout vers la Chine.
Ainsi le grand rêve des cercles financiers, que Karl Marx a décrits dans son chef-d'œuvre, de réduire le niveau de la vie des Européens au niveau des Chinois, est maintenant en train de se réaliser.
3. Notez bien que c'est ne pas la première fois qu'un tel événement arrive. A la fin du 19me siècle les cycles financiers de l ‘Angleterre ont décidé pour raisons économiques de transférer la base industrielle du pays aux Etats Unis. La conséquence du ce déménagement était une décadence dans tous les domaines et surtouts dans l’économie du pays, laquelle persiste jusque a nos jours.
4. La crise se présente d’une façon différente dans les deux régions économiques.
Aux Etats Unis, où par tradition les services sociaux sont limite, le people tournait aux banques et essayait de réaliser le “American dream” par une augmentation de leur dette envers les banques. Mais avec les revenues du peuple réduites,  ou non existent, l'effondrement du system bancaire n’était pas une surprise.
En Europe, ou les subventions sociales sont plus développées, c’était l'Etat qui se trouvé en difficulté avec des énormes dépense pour les chômeurs et les autres services sociaux.
5. De plus, les masures adopte pour dépasser la crise sont différentes dans les deux régions économiques concernée.
Les Etats Unis ont adopté le remède   d’une détente monétaire. C’est à dire l'augmentation du crédit bancaire par une inondation d'argent de la part de la banque central, i.e. la Fed.
C'est un remède tout à fait non efficace pour combattre la crise parce que, comme a été démontré par Karl Marx dans le “ Kapital”, dans une période de crise l'argent mis en circulation par la banque central n'est pas investi dans l’économie mais est absorbé de manière automatique par les bancaires eux-mêmes pour acheter des biens et des entreprises à bon marché. Maynard Keynes a dit la même chose mais avec beaucoup de courtoisie et sans nommer les bénéficiaires.
Avec ce médicament, alors, les Etats Unis n'ont pas réussi à dépasse la crise, mais ont bien réussi à enrichir les bancaires.
6. En Europe la détente monétaire est partiellement adoptée, mais le principal effort vise a la réduction les dépenses publiques ainsi qu'à la réduction des revenus des salaries. Le but est de devenir compétitif dans le grand marché global. Malheureusement la réalisation de ce rêve est presque impossible, même comme un objectif à long terme.
Ainsi l'Europe et les Etats Unis se sont trouvés dans la même situation que la Grande Bretagne au début du 20me siècle.

7. A mon avis le seul remède est d'établir une protection modérée pour adoucir les conséquences de la globalisation. Et en plus, en ce qui concern la Grèce d'annuler un grand part de la dette par un troc avec les réparations Allemands pour la guerre et leur prêt de la Banque de Greece pendant l'occupation. .

Sunday, 28 April 2013


What is really happening in Germany?

There is sure something rotten up Merkel's Land.
To begin with the so-called miracle of Germany was never a miracle and was rather the result of shenanigans tolerated by, or imposed by the Americans on the other European states. Germany is the champion lawbreaker of the European Union.
 As a favorite child of the Americans during the cold war, Germany's prewar debt was pardoned and any payments to Greece for the devastation of the country in WWII were postponed to the Roman Calends.
On top of that for forty five years, i.e. until the reunification, despite explicit prohibitions  by the European Economic Community, Germany was allowed to subsidize all its industries that were located in the frontier zone with East Germany and sure enough the Germans saw to it that all new major factories were located there. At the same time all during the Cold War an American dictate prohibited Greece, because of the “misbehavior”  of its people in the early post-war period, from claiming the due reparations for the war damages of the Germans.
Following the reunification of Germany new illicit schemes were set in operation. The Landesbanks, a sort of local state banks, were recruited to subsidize industry through the simple device of granting loans that the industries never paid back. However in recent years some ominous clouds have been gathering over Germany. For one thing, after so many years of using this covert subsidization the Landesbanks today are effectively bankrupt and the German government fearing due sanctions fends off all attempts of inspection by the European Union and the European Central Bank with the feeble excuse that these banks do not have a federal charter and thus cannot operate outside Germany.
At the same time the German banks are being harassed by the equally serious problem that they now face as a result of Germany’s extensive involvement in shipping. In a renewed attempt to become a dominant force in international shipping, the Germans in a period of about fifteen years had built and financed the world’s largest container ship fleet, only to find out that what old Xenophon had said about twenty four centuries ago still holds true, i.e. that the art of fleet management is an art acquired through the experience of many generations. Right now all operators are being affected by the current slump in international trade, but the German container ships have another greater problem and that is the merciless competition from Cosco, their Chinese competitor.  The net result being that Germany’s major banks, such as Deutsche Bank, have suffered huge losses from bad loans and are in urgent need of recapitalization.
This problem and the miserable state of the Landesbanks are at the root of the recent concerted actions of the Germans to plunder the bank deposits in Cyprus, Greece and other Euro zone countries.


Monday, 18 February 2013


COLPO GROSSO OF INNERTIA AND PROCRASTINATION
A painstaking plan is in full operation. Masterminded by the Germans its objective is to get Greece out of the Euro with the least of damage to the other members of the Euro zone.  The damage to the Greeks, though, will be considerable.
First they had to install some sort of a puppet government that would have carried out their plan.
As no one would accept this catastrophic role, it is certain that they asked the main political sponsors that operate in Geece (Siemens, Deutsce Telecom, Hohtieff, Krupp) to force the two parties that have ruled Greece for the past 36 years , to accept the role of the puppet government. As a cover up for their machinations they put out their scouts for a willing party with a leftist profile that could participate in such a government.  At an undetermined financial cost they managed to get the party of Kouvelis, the Democratic Left, to play that role.
And right now we witness the phase of putting the plan into operation but with some tragic comic incidents. First the Prime Minister was admitted to hospital for a serious eye operation. It is an operation that could have easily been done before the Elections of June 17, but this would not have served their plans
When this happened it seems that at last it dawned on Rapanos, who had accepted the post of the Minister of Finance,  that he would be branded as a traitor for life and he recanted on his acceptance of the post for health reasons… I would not be surprised if Stournaras, who was at last sworn in as Minister of Finance, follow the same course once he realized that he is just being used.  Stournaras is about 10 years younger than Rapanos and had a career development identical to that of Rapanos. You could actually say that he has been copying Rapanos’ career with a ten year lag. He is equally ambitious, but quite smarter than Rapanos and I wouldn’t be surprised if he follows the way to exit from the government once he realizes that there is no way that he can alter his allotted role of a front man. 
 The Summit meeting of the European Union of last week was marked by the complete absence of the Greek government. It is clear that the absence was dictated by the fact that the government, contrary to its declarations before the elections, has no  plan whatever for any kind of negotiations with the Troika.
And now that all the pieces are in place the Germans can implement their plan of getting Greece out of the Euro at a manageable cost. What the Germans want to happen before the planned Greexit from the euro is some repatriation of the deposits that had been scared out of the country before the last elections, so that the value of the new Greek money, call it drachma or something else, will be depressed for some time to allow ample time for the German firms to fill their shopping basket.    

Tuesday, 20 November 2012

Κανονικός Μαραθώνιος, Δρόμος 5 χιλιομέτρων και Δρόμος 10 χιλιομέτρων 11.11.2012

Κανονικός Μαραθώνιος, Δρόμος 5 χιλιομέτρων και Δρόμος 10 χιλιομέτρων 11.11.2012
























Η κα Μέρκελ μας σπρώχνει προς ένα καθεστώς αποτυχημένης επικράτειας

Sunday, April 11, 2010


Η κα Μέρκελ μας σπρώχνει προς ένα καθεστώς αποτυχημένης επικράτειας



Αυτές τις μέρες πολλοί είναι αυτοί που τσιμπάνε το δόλωμα που σερβίρεται ότι το δάνειο που αποφάσισε να δώσει η ΟΝΕ στη χώρα μας δίνεται τάχα με ευνοϊκούς όρους και μάλιστα η εποπτεία από την ΟΝΕ και το ΔΝΤ θα μας κάνει και καλό γιατί θα φέρει μια τάξη στα δημοσιονομικά μας. Μια ιδιαίτερα αφελής άποψη που καταρρέει μόλις αρχίσεις να την ψάχνεις.

Πρώτα και κύρια η κα Μέρκελ για να συναινέσει στη χορήγηση του δανείου απαίτησε να δοθεί με το επιτόκιο που χρεώνει το ΔΝΤ, που τώρα είναι στο απαγορευτικό για μας επίπεδο του 5,1% και να συνοδεύεται με τους όρους και τους περιορισμούς που συνεπάγονται τα δάνεια του ΔΝΤ. Όπως όμως είναι γνωστό από τις χώρες που προσέτρεξαν στο ΔΝΤ, ελάχιστες που διέθεταν φυσικό πλούτο, κατόρθωσαν να βγουν από το φαύλο κύκλο της ανατροφοδότησης του χρέους τους, ενώ καμιά από όλες αυτές τις χώρες δεν κατόρθωσε να ορθοποδήσει σαν κανονικό ευνομούμενο κράτος. Η επέμβαση του ΔΝΤ είχε τέτοιες επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό των χωρών αυτών που είναι πρακτικά αδύνατο να ξεφύγουν από την κοινωνική μιζέρια στο ορατό μέλλον. Τυπικά εξακολουθούν να είναι ανεξάρτητες επικράτειες, αλλά αποτυχημένες επικράτειες, με υψηλή και εκτός ελέγχου εγκληματικότητα, απουσία κοινωνικής περίθαλψης, κατάρρευση του εκπαιδευτικού τους συστήματος και καταλήστευση των πόρων τους από τις πολυεθνικές. Κι’ αυτό διότι, σύμφωνα με τους όρους που θέτει το ΔΝΤ κάθε δαπάνη σ’ αυτούς τους τομείς θεωρείται περιττή, ή σπατάλη που διογκώνει το έλλειμμα του προϋπολογισμού.

Σ’ αυτή την κατάσταση θέλει να βρεθούμε η κα. Μέρκελ! Τέτοια σχέδια είχε και ο Χίτλερ όταν, σύμφωνα με τα πρακτικά της δίκης της Νυρεμβέργης, έδωσε εντολή να ρίξουν το επίπεδο των Πολωνών στο επίπεδο του κτήνους, εξοντώνοντας την Πολωνική διανόηση και τροφοδοτώντας τις μάζες με άφθονη βότκα... Ευτυχώς τα όποια σχέδια είχαν και για μας στη διάρκεια της κατοχής απέτυχαν, κατορθώσαμε μάλιστα να έχουμε και στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων Γερμανών στην θρυλική Παναγιά των Κεραμιών!

Το κατά πόσο θα ικανοποιηθούν οι επιθυμίες της κας Μέρκελ εξαρτάται από το τι θα πράξει η Ελληνική κυβέρνηση. Όμως δεν είναι και τόσο δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα κάνει η τωρινή κυβέρνηση, ή τι θα έκανε και η Ν.Δ. αν ήταν στην εξουσία. Οι ηγεσίες και των δυο κομμάτων έχουν αποδείξει περίτρανα ότι δεν έχουν το στοιχειώδες σθένος για να αποκλίνουν έστω και στο ελάχιστο από τις επιταγές των μεγάλων της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Οπότε πάμε πλησίστιοι για το στάδιο της αποτυχημένης επικράτειας.

Και για να μη νομίζεις αναγνώστη ότι αυτά ισχύουν μόνο στην περίπτωση των τριτοκοσμικών της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, κοίτα τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ουγγαρία. Πέρσι τη «διέσωσε» το ΔΝΤ στο οποίο προσέφυγε για δανεισμό. Σα συνέπεια των ίδιων στραγγαλιστικών όρων που θα κληθεί να αποδεχθεί και η Χώρα μας, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 6,3% το 2009 και τα κοινωνικά προβλήματα πολλαπλασιάστηκαν. Στις εκλογές της 11ης Απριλίου το κυβερνών Σοσιαλιστικό κόμμα υπέστη καθίζηση και το δεξιό κόμμα κέρδισε τις εκλογές με σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση των όρων που συνοδεύουν τα δάνεια της καταστροφής. Όμως ο διεθνής τύπος αποκλείει το ενδεχόμενο το ΔΝΤ να αποδεχτεί οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση των όρων που έχει θέσει. Δεδομένου ότι η Ουγγαρία έχει μια σχετικά καλή παράδοση διαχείρισης της οικονομίας της, θα βρεί τη λύση. Οπότε δεν αποκλείεται σύντομα να έχουμε ηχηρές σωτήριες ειδήσεις, π.χ. ότι κήρυξε πτώχευση και ζητά επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της!...

Το τι πρέπει να γίνει στη Χώρα μας είναι ολοφάνερο. Αλλά χρειάζεται σθένος, κάτι που απουσιάζει από τη σημερινή κυβέρνηση. Σθένος για να γίνει άμεσα εξορθολογισμός των δαπανών για την άμυνα. Οπλικά συστήματα αποτελεσματικότατα, εύχρηστα και χωρίς ρήτρα ηλεκτρονικής τύφλωσης στα αεροπλάνα και το σπουδαιότερο στο 1/2, ή στο 1/3 της τιμής που εμείς τα αγοράζουμε υπήρχαν πάντα και υπάρχουν και σήμερα από χώρες εκτός των δυτικών συμμάχων μας της συμφοράς. Και μην παρεξηγηθούμε, δεν είμαι πλασιέ όπλων! Θα μου πεις είμαστε στο ΝΑΤΟ. Μα να βγούμε από το ΝΑΤΟ! Και εδώ χρειάζονται τα κότσια! Να απαιτήσουμε ένα στάτους που να προσομοιάζει αυτό της Φιλανδίας, ή της Αυστρίας. Θα μου πεις ξεφεύγουμε από το τρέχον πρόβλημα του ελλείμματος. Καθόλου! Στην περίπτωσή μας το πρόβλημα του ελλείμματος είναι αποτέλεσμα του ότι είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ. Και όσον αφορά την Τουρκία οι διαφορές μας οφείλονται στο ότι είμαστε και οι δυο μέλη του ΝΑΤΟ. Όταν σε κάποια φάση βγει ο ένας από τους δυο από το ΝΑΤΟ οι ανοησίες που ακούγονται εκατέρωθεν θα σταματήσουν. Θα ισχύουν μόνο οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες και θα σταματήσουν και οι ωμοί εκβιασμοί των ερίτιμων προμηθευτών μας, ΗΠΑ, Γαλλίας και Γερμανίας μέσω της άρνησης προμήθειας ανταλλακτικών και εξώθησης της «συμμάχου» Τουρκίας να προβαίνει σε προκλήσεις. Αλλά που τέτοια τύχη με το σύστημα του δικομματισμού της Χώρας μας. Ένα μόνο πράγμα μπορεί να φέρει τη διόρθωση των πραγμάτων: Να βγει ο κόσμος στους δρόμους και να απαιτήσει αυτές τις μεγάλες ανατροπές!

*Ο Νίκος Βλασσόπουλος είναι πιστοποιημένος Αναλυτής Χρηματιστηρίου